Salgın devrinde ergenlik: Ekrana yapıştılar

Pandemi devrinde meskene kapanan gençler ve çocuklar ekran bağımlılığı yaşıyor.

Hürriyet gazetesinden Abdullah Ünlü’nün haberine nazaran hususla ilgili görüşlerine yer verilen Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Çocuk ve Ergen Ruh Sıhhati ve Hastalıkları Anabilim Kolu Lideri Prof. Dr. Burak Doğangün karşılaştığı çarpıcı örnekleri anlattı.

“TEKNOLOJİNİN DOZU KAÇTI”

Doğangün, “Yeni gelişmeler ve teknolojinin insanoğluna çok büyük katkısı var. Fakat her şeyin dozu kıymetli. Burada biraz doz kaçtı üzere görünüyor. Z jenerasyonu dediğimiz çocuklar teknolojiye doğdular. Yani adeta ekrana doğdular. Onların o muhtaçlıklarını biz yetişkinlerin anlayabilmesi ve ortak lisan oluşturabilmemiz değerli. Fakat çocukların ben bundan keyif alıyorum dedikleri her şey onların yararlarına olmuyor. Çocuklarımızı ekranın karşısında denetimsiz biçimde bırakırsak ilerisi için ziyanlı durumlar doğacaktır.

“MADDE BAĞIMLILIĞI GİBİ”

Çok fazla ekran karşısında kalan çocukların bir devir sonra unsur bağımlılığı üzere bir bağımlılık geliştirdiğini ve o ekran, oyun olmadan olağan hayata, toplumsal bağlantıya dönemediğini görüyoruz. Ekranla ve oyunlarla olan bu ikili alaka ya da sanal dünyadaki etkileşim, bir periyot sonra günlük ömürde hem münasebetleri hem sorumlulukları önemli aksatıyor. Bu açıdan bakacak olursak o ekranın getirdiği yükün hem fizikî manada yani radyoaktiviteye maruz kalma hem de ruhsal ve toplumsal etkileşim açısından olumsuz tesirleri olabileceğini düşünüyorum.

“TERAPİ BİLE EKRANDAN”

Bağımlılık kriterleri değişti. Daha evvel günde 4-8 saat ekran karşısında kalmayı kriter olarak koyuyorduk bugün ise durum çok farklı. Artık eğitim, ikili görüşmeler hatta bizim psikiyatrik terapilerimiz bile ekran karşısından sağlanıyor. Günde zati neredeyse 6 saat okul sebebiyle ekran karşısında kalıyor çocuklar. Bu manada sayılar aldatıcı olur. O ekran müddeti artık çok daha arttı” değerlendirmesinde bulundu.

“SİZİ DUYMUYORLAR”

Bağımlılığın tek kriterinin müddet olmadığını belirten Doğangün, “Çoğu vakit anne baba çağırıyor ancak çocuklar duymuyor. Biraz, birazdan diyerek 3-5 dakika saatleri bulabiliyor. O an vakit algısıyla ilgili bir bozulma oluyor çocukta. Öfkeleniyor ve ‘Daha az önce tamam dedim ya’ diyor. Fakat ortadan 3 saat geçmiş farkında değil. Tuvalete gitmeyen çocuk var. Odasında adeta bir bebek üzere tuvaletini beze yapmak isteyen ergen var. 5 dakika bile ekrandan kopmamak için bu türlü isteklerle gelen çocuklar var” dedi.