İlim Yayma Cemiyeti 70 yıldır hayırseverlerin takviyesiyle eğitime katkı sağlıyor
– İlim Yayma Cemiyeti Genel Lider Yardımcısı İsrafil Kışla, İlim Yayma Cemiyeti’nin 70. kuruluÅŸ yıl dönümü olduÄŸunu belirterek, gençliÄŸe hizmette …

– İlim Yayma Cemiyeti Genel Lider Yardımcısı İsrafil Kışla, İlim Yayma Cemiyeti’nin 70. kuruluÅŸ yıl dönümü olduÄŸunu belirterek, gençliÄŸe hizmette, eÄŸitimin her kademesinde deÄŸerli faaliyetler yürüttüklerini söyledi.
Hayırseverlerin takviyesiyle Sirkeci’deki Konya Lezzet Lokantası’nın üst katında 11 Ekim 1951’de faaliyete baÅŸlayan İlim Yayma Cemiyeti, bugün Türkiye’nin en esaslı kurumları ortasında yer alıyor. 70 yıl evvel 19 öğrenciyle yola çıkan cemiyet, yıllar içinde yüzbinlerce bugün ise 30 bin öğrencinin eÄŸitimini desteklemenin gururunu yaşıyor.
Türkiye’de birinci imam hatip okulunun kurulmasına öncülük eden, barınma, iftar, kurban ve zekat faaliyetlerini baÅŸlatan İlim Yayma Cemiyeti, eÄŸitim hayatına katkılarından ötürü CumhurbaÅŸkanlığı tarafından “Üstün Hizmet Plaketi”, Ulusal EÄŸitim Bakanlığı tarafından “Şükran Plaketi” ile takdir edildi.
İlim Yayma Cemiyeti Genel Lider Yardımcısı İsrafil Kışla, İlim Yayma Cemiyeti’nin kuruluÅŸu, geliÅŸimi ve çalışmaları hakkında, AA muhabirine deÄŸerlendirmede bulundu.
İlim Yayma Cemiyeti’nin, ülkenin en esaslı kurumlarından biri olduÄŸunu ve 11 Ekim 1951 yılında kurulduÄŸunu hatırlatan Kışla, “İmam hatip liselerini açmak üzere iktidarın bir tasarrufu kelam konusu. O devirde Celalettin Ökten hocamıza imam hatiplerin müfredatını hazırlama misyonu veriliyor. Bu imam hatiplere hamilik yapacak bir kuruma gereksinim var. O periyottaki esnaf ve eÅŸrafın ileri gelenlerinden, paÅŸalardan, avukatlardan, generallerden, iÅŸ dünyasından insanların bir ortada olduÄŸu 68 sayın büyüğümüz, İlim Yayma Cemiyeti’ni kuruyor. Cemiyet, Mustafa DoÄŸan Bey’in Sirkeci’deki Konya Lezzet Lokantası’nın üst katında faaliyete baÅŸlıyor. Birinci imam hatip lisesi de cemiyet kurulduktan bir hafta sonra Aksaray Etyemez Semti’nde ahÅŸap bir binada 19 öğrenci ile hizmete açılıyor. İlim Yayma Cemiyeti’nin bu yıl 70. yılı. EÄŸitim hayatında gençliÄŸe hizmette, eÄŸitimin her kademesinde bu ülkenin hoÅŸ insanlarının yetiÅŸmesi noktasında faaliyetleri olan bir kurum.” dedi.
Kışla cemiyetin, barınma hizmetlerini Türkiye’de birinci yapan kurumlardan biri olduÄŸunu, Anadolu’dan gelen fakir aile çocuklarının okuyabilmesi için İstanbul’da orta ve yüksek tahsil yurtları açarak bu alanda öncülük ettiÄŸini belirtti. İsrafil Kışla, cemiyetin 1960’lı yıllarda burs hizmetini, iftar, kurban ve zekat faaliyetlerini de baÅŸlatan birinci kurumlardan biri olduÄŸunu söyledi.
– “Hayır iÅŸlerinde hiçbir vakit para birinci öncelik deÄŸildir”
Yanlışsız iÅŸler yapıldığında hayırsever insanların her vakit dayanak vereceÄŸini anlatan Kışla, “Milletimiz cömerttir. HoÅŸ faaliyetleri her vakit desteklemiÅŸtir. SaÄŸ elin verdiÄŸini sol elin bilmemesi noktasında da hassasiyet göstermiÅŸtir. Asla bunu reklam aracı olarak yapmamıştır. Hayır iÅŸlerinde hiçbir vakit para birinci öncelik deÄŸildir. Siz Allah için yola çıkarsanız, yanlışsız iÅŸi yapıyorsanız, bir iÅŸi yapma karar ve azminiz varsa bu millet her türlü takviyesi veriyor. Para birinci öncelikli sermaye deÄŸildir.” dedi.
İş dünyasının yatırımını elindeki imkana nazaran yaptığını fakat hayır işlerinde kişinin ufku kadar iş yapabildiğini söz eden Kışla, şunları kaydetti:
“O paranın nereden geleceÄŸini bilemezsiniz. Bir Kur’an-ı Kerim kursudur, imam hatip okuludur, bir yurttur, hiçbirinin parası hazır olarak baÅŸlamaz. Ya 50 torba çimento ya 10 ton demir ile baÅŸlar, sonra bakarsınız eser bitmiÅŸ. Türkiye’nin eli dünyanın birçok yerine ulaşıyor. Onun için bizim insanımız cömerttir. Vererek asla azalmaz, vererek artar. Birçok aileleri biliyoruz yıllarca zekat veren. TopbaÅŸ ailesi, Ülker ailesi, Kiğılı ailesi, bunlar üzere yüzlerce aileyi sayabiliriz. Vererek azaldığını görmüyoruz, verdikçe büyüdüklerini görüyoruz. Nihayet herkes ahireti için bir yatırım yapıyor, buna bu türlü bakmak lazım. Önüne gelen fırsatı bir nimet olarak görmek lazım.”
İş adamlarının, toplumsal sorumluluklarının gereği bu hayırları yaptığını lisana getiren Kışla, eğitimin bu yatırımların birinci öncelik alanı olduğunu anlattı.
İlim Yayma Cemiyeti’nin 180’e yakın yurdu bulunduÄŸunu, binlerce imam hatip lisesi yapıldığını belirten Kışla, kelamlarına şöyle devam etti:
“Son vakitlerde devletimiz yapıyor. Bütün bunları iÅŸ adamları, hayır sahipleri yapmıştır. İş adamlarımız toplumsal sorumluluk çerçevesinde öğrencilere burs, barınma masrafı olarak dayanak vermektedirler. İş adamları zekatı farklı verirler, inÅŸaatta kullanılacak sadaka faslını farklı verirler. DeÄŸerli olan hayrı baÅŸlatmaktır, bunun ne tıp sonuçları olacağını bilemezsiniz. İlim Yayma Cemiyeti 19 öğrenci ile baÅŸlamış diyoruz. Bugün İlim Yayma Cemiyeti’nin 180 civarında yurdu var, 30 bine yakın öğrencisi var, 70 yıl olmuÅŸ. 100 binlerce öğrenci bu okullarda okumuÅŸ, yurtlarında kalmış ve burslar almış. İlkokulundan doktora seviyesine kadar İlim Yayma Cemiyeti’nde her alanda hoÅŸ hizmetler var. Bizler üzere 5 binin üzerinde vakıf, 120 bin civarında dernek var. Bunlar büsbütün hayır sahiplerinin katkılarıyla yürüyen iÅŸler.
Fatih İmam Hatip’te 1950’li yıllarda iÅŸ adamları gece ‘çocuklar sanki üstlerini açtılar mı?’ diye nöbet tutuyor. İsmail Niyazi KurtulmuÅŸ’un, Sabri Ülker’in, Yusuf Türel’in ve birçok büyüğümüzün İlim Yayma Cemiyeti’nde büyük katkıları oldu. Onlar adeta kendi cennetlerinin bir vesilesi üzere düşünüyordu bu iÅŸi. Bir yere gelmek için yapılan hizmetler deÄŸil bunlar. Bir makam, mevki elde etmek için deÄŸil büsbütün Cenabıhakk’ın isteÄŸine matuf yapılan ÅŸeylerdir.”
– “Hiç kimseden, bize minnet duysun diye bir beklentimiz asla olmaz”
İş insanlarının, hayır iÅŸlerinde ön planda olduklarını lakin bunun reklamını yapmadıklarını vurgulayan Kışla, “Nerede darda olan varsa onun kaygısını çözmeye çalışıyorlar. Bizim de İlim Yayma Cemiyeti olarak mantığımız bu. İlim Yayma Cemiyeti’nin imkanlarından istifade etmiÅŸ olan hiç kimseden, bize minnet duysun diye bir beklentimiz asla olmaz. Biz görevimizi yapmışız. Biz, hoÅŸ bir insanın yetiÅŸmesine katkı sunmaya çalışıyoruz. Biz bu yardımı verdik diye baÅŸa kakamayız. Pek çok eser biliyorum, onu yaptıran hayırseverler hiçbirine ismini koymamıştır.” dedi.
Türkiye’nin en esaslı sivil toplum kuruluÅŸu olarak en çok uygunluk yapan, hayır iÅŸleyen iÅŸ insanları listelerinin bulunmadığını söz eden Kışla, “Maalesef o denli bir listemiz yok. Bu türlü bir listenin de hayırseverler bilinmesini istemezler. Elbette kayıtlarımız var. Cemiyetimize takviye olan pek çok iÅŸ adamı ve hayırsever var. O haberi de ben de gördüm. DoÄŸrusu az önce de bahsettim ya. Verince azalmaz tersine artar diye. Türkiye’nin en zengini listesinde Murat Ülker’i görünce bu kelamın ne kadar gerçek olduÄŸunu bir kere daha düşündüm. Murat Bey’in hem Sebahattin Zaim Üniversitesi’ne hem de ÅŸahsen İlim Yayma Cemiyeti’ne yalnızca geçtiÄŸimiz yıl bile kıymetli yardımlarına aracılık ettik.” formunda konuÅŸtu.
İsrafil Kışla, iÅŸ dünyasında varlıklı isimler ortasında “hayırsever” denilince aklına gelen ÅŸahıslara ait soru üzerine ÅŸunları söyledi:
“Ben 30 yıldan fazladır cemiyetteyim. TopbaÅŸ Ailesi, Kiğılı Ailesi, Ülker Ailesi aklıma birinci gelenler. Murat Ülker’in üyeliÄŸini hatırlıyorum 1986’dır. 1990’lı yıllarda idare heyetimizde da bulundu. Murat Bey’in birçok hayrına köprü olduk. Hayrının ilgili yerlere ulaÅŸtırılmasında, yapıtın gerçekleÅŸtirilmesinde vesile olmaya çalıştık. Yalnızca İlim Yayma’ya deÄŸil pek çok eÄŸitim faaliyetine takviyesini biliyorum. Mesela bildiÄŸim kadarıyla geçtiÄŸimiz yıl İstanbul Erkek Lisesi Yurdu’nu ve Darüşşafaka Yurdu’nu tamamladılar. Murat Bey’in reklamdan, gösteriÅŸten öte halisane hislerle yaptığı hizmetleri anlatmam mümkün deÄŸil. Natürel öbür iÅŸ insanları da gösteriÅŸ ve reklam yapmadan bize takviye veriyor ve çok da bilinmesini istek etmiyorlar. “
– “Hepimizin imkanlarımız ölçüsünde toplumsal sorumluluklarımız var”
Kışla, gönül zenginliğinin kıymetli olduğuna dikkati çekerek, şunları anlattı:
“En hoÅŸu gönül zengini olmak. Her ÅŸeyin bir hesabı var. Ömrümüzün de hesabını vereceÄŸiz, paramızın da hesabını vereceÄŸiz, gençliÄŸimizin de hesabını vereceÄŸiz. Bu dünya bir imtihan dünyası. Bizler yalnızca kendimiz için yaratılmış olamayız. Toplumsal sorumluluklarımız var. Afrika’da bir bardak içecek suyu olmayan beÅŸerden ‘bana ne’ diyemeyiz. Bütün dünya insanlığı, birebir bahtı paylaşıyoruz. İnsanların en güzeli insanlara hizmet edendir. Kim birinin kederini giderirse, Cenabıhak da onun problemini giderir. Hepimizin imkanlarımız ölçüsünde toplumsal sorumluluklarımız var. Kıymetli olan gönül zenginliÄŸi. DiÄŸerlerinin keyifli olması ile keyifli olabiliyorsak, ona iÅŸ vererek, aÅŸ vererek, kasvetini gidererek memnun olabiliyorsak, temel zenginlik budur. Sıkıntılı olmak en büyük zenginliktir. Yoksullarla ilgilenebilmek, onları dinleyebilmek bir zenginliktir. Yoksa servet biriktirmek sorun deÄŸil. Ne kadar yersiniz, ne kadar gezersiniz, ne kadar harcayabilirsiniz? Sonuçta her ÅŸeyin bir hesabı var, sonuçta hepimiz bu yararlarımızın hesabını vereceÄŸiz.”
İsrafil Kışla, iş dünyası ve iş beşerlerine şu teklif ve davette bulundu:
“Bizler vakıflar ve dernekler olarak doÄŸruyu ve hoÅŸu yapmak zorundayız. Hiç kimsenin hayrına, hiç kimsenin kasası, veznedarı, muhasebecisi deÄŸiliz. Kıymetli olan yanlışsız iÅŸleri bunlara ulaÅŸtırmak, sıkıntısı ulaÅŸtırmak. Siz ÅŸayet örgütlü bir yapıysanız, dernekseniz, kurum ve kuruluÅŸsanız buradaki gereksinimi hissettireceksiniz. Orada nasibi olan yardım eder. Bazen aylarca, senelerce gidersiniz boÅŸ da dönebilirsiniz. O gün nasip yoktur tahminen lakin o denli bir vakitte gidersiniz ki hiç beklenmedik bir hayır ile karşılaşırsınız. İlla ‘ÅŸunu vereceksin’ diye deÄŸil, kıymetli olan bir kaygısı o iÅŸ adamına, hayır sahibine götürmek. O günkü imkanı neyse karşılar. Bunu yapabildiÄŸimiz takdirde, hayrın da yerine gittiÄŸini gördükleri takdirde Allah için çıkılan bu türlü bir seyahatte hiçbir vakit o iÅŸin yarım kalmayacağını ve kesinlikle sonuçlanacağını düşünüyorum. Bize düşen bu çaba içinde olmak. Bizim insanımızın gönlünün güçlü olduÄŸunu düşünüyorum, çok kaygılı olduÄŸunu düşünüyorum, o sıkıntısı hissettirmek lazım.”