Bakanlık kimlik bilgilerini sorgulayan polis memuruna ceza Yargıtay’ca onandı

Olayda, değişik tarihlerde, “Kimlik Paylaşımı Sistemi”ne giriş yaparak, İçişleri Bakanı’na ilişkin kimlik, adres ve aile bilgilerini, hukuken geçerli bir münasebete dayanmaksızın sorguladıkları argümanlarına ait Mülkiye Müfettişliğince yürütülmekte olan araştırma başlatılmıştır.

İsmi geçen polis memuru hakkında soruşturma müsaadesi verilmesinin akabinde başlatılan isimli soruşturma sonunda, sanığın, TCK’nın 136/1 ve 137/1-a unsur ve fıkralarında düzenlenen bilgileri hukuka ters olarak verme yahut ele geçirme kabahatini işlediğinin tez edildiği olayda,

Lokal mahkemece, sanığın, İçişleri Bakanı’nın hemşehrisi olup olmadığını merak edip, kurumu tarafından kendisine verilen kullanıcı şifresi ile “Kimlik Paylaşımı Sistemi”ne giriş yaparak, keyfi ve adapsız sorgulama yapıp, İçişleri Bakanı olan mağdura ilişkin şahsî data niteliğindeki nüfus ve adres bilgilerine erişim sağlayarak, misyonunun verdiği yetkiyi berbata kullanmak suretiyle mağdurun şahsî bilgilerini okuması nedeniyle üzerine atılı bilgileri hukuka karşıt olarak verme yahut ele geçirme hatasının yasal ögelerinin oluştuğu anlaşılmıştır.

Yargıtay 12. Ceza Dairesi kararın bu kısmını onamıştır.

Yargıtay 12. Ceza Dairesi

2019/3586 E.

2020/5426 K.

Mahkemesi: Asliye Ceza Mahkemesi

Hata: Dataları hukuka muhalif olarak verme yahut ele geçirme

Karar: TCK’nın 136/1, 137/1-a, 62/1, 53/1-3. hususları yeterince mahkumiyet

Dataları hukuka muhalif olarak verme yahut ele geçirme hatasından sanığın mahkumiyetine ait karar, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, evrak incelenerek gereği düşünüldü:

Emniyet Genel Müdürlüğü teşkilatında misyon yapan kimi polis memurlarının, 26.12.2013- 04.09.2014 tarihleri ortasında ve değişik tarihlerde, “Kimlik Paylaşımı Sistemi”ne giriş yaparak, İçişleri Bakanı’na ilişkin kimlik, adres ve aile bilgilerini, hukuken geçerli bir münasebete dayanmaksızın sorguladıkları argümanlarına ait Mülkiye Müfettişliğince yürütülmekte olan araştırma esnasında; Konak İlçe Emniyet Müdürlüğünde vazifeli olan polis memuru sanık …’ın, Konak İlçe Emniyet Müdürlüğü… Polis Merkezi Amirliğinde mukayyit olarak misyonlu iken, İçişleri Bakanı ile ilgili olarak, 03.01.2014 Cuma günü; saat 04:07:09.100’de “TC Kimlik No’dan Nüfus Kayıt Örneği Sorgulama Tekli”, saat 04:07:17.900’de “TC Kimlik No’dan Yerleşim Yeri Adres Bilgisi Sorgulama Çoklu”, saat 04:13:48.193’te “Nüfus Cüzdanı Doğrulama Çoklu”, saat 04:13:48.370’te “TC Kimlik No’dan Kayıp Cüzdan Bilgisi Sorgulama” süreçlerini gerçekleştirdiğinin tespit edilmesi üzerine, ismi geçen polis memuru hakkında soruşturma müsaadesi verilmesinin akabinde başlatılan isimli soruşturma sonunda, sanığın, TCK’nın 136/1 ve 137/1-a unsur ve fıkralarında düzenlenen bilgileri hukuka karşıt olarak verme yahut ele geçirme cürmünü işlediğinin sav edildiği olayda;

Sanığın, İçişleri Bakanı’nın hemşehrisi olup olmadığını merak edip, kurumu tarafından kendisine verilen kullanıcı şifresi ile “Kimlik Paylaşımı Sistemi”ne giriş yaparak, keyfi ve adapsız sorgulama yapıp, İçişleri Bakanı olan mağdura ilişkin ferdî data niteliğindeki nüfus ve adres bilgilerine erişim sağlayarak, misyonunun verdiği yetkiyi berbata kullanmak suretiyle mağdurun şahsî bilgilerini okuması nedeniyle üzerine atılı bilgileri hukuka ters olarak verme yahut ele geçirme hatasının yasal ögelerinin oluştuğu anlaşıldığından, sanık hakkında mahkumiyet kararı kurulmasına dair lokal mahkemenin kabulünde belge kapsamına nazaran bir isabetsizlik görülmemiştir.

Polis memuru olan sanığın, dataları hukuka ters olarak verme yahut ele geçirme aksiyonunu, vazifesinin verdiği yetkiyi berbata kullanmak suretiyle işlediğinin kabul edilmesi ve sanığa mahpus cezası hükmedilmesi karşısında, sanık hakkında TCK’nın 53/5. husus ve fıkrası yeterince cezasının infazından sonra başlamak üzere hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar kamu vazifelerinden yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından, Yargıtay Ceza Genel Şurasının Dairemizce de benimsenen 20.09.2011 tarihli ve 2011/5-104 temel, 2011/183 karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere kazanılmış hak olarak kabul edilerek, bozma nedeni yapılmamıştır.

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen kanıtlara, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen belge kapsamına nazaran, sanık müdafinin sübuta, hatanın manevi ögesinin oluşmadığına, tıpkı aksiyondan ötürü disiplin cezası alan sanığın ikinci sefer cezalandırılmasının isabetsiz olduğuna ait sair temyiz itirazlarının reddine;

Lakin;

1- TCK’nın 136/1. husus ve fıkrasında bir yıldan dört yıla kadar mahpus cezası öngörülmüş iken, anılan unsur ve fıkrada, hata tarihinden sonra ve karar tarihinden evvel 06.03.2014 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6526 sayılı Terörle Gayret Kanunu ve Ceza Muhakemesi Kanunu ile Kimi Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 4. unsuru ile yapılan değişiklikle ceza ölçüsünün iki yıldan dört yıla kadar mahpus cezası olarak belirlenmiş olması karşısında, TCK’nın 7/2. husus ve fıkrası mucibince, hatanın işlendiği vakitteki kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunun ilgili tüm kararlarının somut olaya farklı ayrı uygulanması ve her iki kanuna nazaran hükmedilecek sonuç cezalar belirlendikten sonra sanığın lehine olan kanunun tespiti ile lehe kanunun bir bütün halinde uygulanması ve bu durumun kararın münasebetine yansıtılması suretiyle karar kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,

2- T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK’nın 53. hususuna ait olan 2014/140 temel, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK’nın 53. unsurundaki hak yoksunluklarının yine değerlendirilmesinde mecburilik bulunması,

Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu prestijle yerinde görüldüğünden, kararın bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. unsuru uyarınca hala uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. hususu yeterince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 21.10.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.