Çocuk istemeyen eş kusurlu sayıldı

Bilhassa yeni evlenen çiftlerde sık karşılaşılan ‘çocuk istememe’ tartışmalarına yönelik Yargıtay’dan emsal bir karar çıktı.

Yüksek mahkeme; erkeğin eşinden ortak çocuk istememesini kusurlu davranış saydı ve bu durumun kişilik haklarına akın mahiyetinde olduğuna karar verdi.

Bir müddettir geçimsizlik yaşayan çift, Aile Mahkemesi’ne müracaat ederek boşanmak istedi. Tarafları eşit kusurlu bulan Mahkeme; erkeğin davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verildi. Davacı – karşı davalı erkeğe kusur olarak yüklenilen vakıalar istinaf kanun yoluna başvurulmadığından katılaştı. Davalı – karşı davacı bayan, kusur belirleme tarafından kararı temyiz edince devreye Yargıtay 2. Hukuk Dairesi girdi.

“TAZMİNAT İSTEYEBİLİR”

Yargıtay’ın geçtiğimiz günlerdeki kararında şöyle denildi: “Erkeğin katılaşan kusurlu davranışları yanında ‘Kadından ortak çocuk istemediği’ anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu duruma nazaran boşanmaya sebep olan olaylarda davacı erkeğin davalı bayana oranla daha ağır kusurlu olduğunun kabulü gerekirken, tarafların eşit kusurlu olduklarının kabul edilmesi yanlışsız olmayıp bozmayı gerektirmiştir. Türk Uygar Kanunu’nun 174/1-2 unsuru, boşanmaya sebep olan olaylar yüzünden kişilik hakkı hücuma uğrayan tarafın, kusurlu olandan maddi ve manevi tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. Evlilik birliğinin sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen davalı bayanın ağır ya da eşit kusurlu olmadığı, bu olayların onun kişilik haklarına atak teşkil ettiği anlaşılmaktadır. O halde mahkemece, tarafların toplumsal ve ekonomik durumları, tazminata temel olan fiilin tartısı ile hakkaniyet kuralları dikkate alınarak davalı bayan faydasına uygun ölçüde maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi gerekirdi. Yanılgılı kusur belirlemesinin sonucu olarak yazılı biçimde karar kurulması tarz ve kanuna ters olup bozmayı gerektirmiştir. Tarafların gerçekleşen toplumsal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik şartlarına nazaran davacı bayana verilen yoksulluk nafakası azdır. Mahkemece Türk Uygar Kanunu’nun 4. hususundaki hakkaniyet unsuru de dikkate alınarak daha uygun ölçüde nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu taraf gözetilmeden yazılı biçimde karar kurulması tarz ve kanuna muhalif olup bozmayı gerektirmiştir. Mahkeme kararının bozulmasına oy birliği ile hükmedilmiştir.”